Film pokazywany w ramach V edycji Filmostrady.
Akcja filmu rozgrywa się w szpitalu psychiatrycznym w Inguszetii. Wraz z rozpoczęciem działań wojennych w Czeczeni w 1995 roku cały personel medyczny opuszcza szpital, zostawiając chorych na pastwę losu. Żołnierze zajmują szpital i wtedy młoda pacjentka (Vysotskaya) zakochuje się w żołnierzu (Islamov), co pozostawia na lodzie jej byłego chłopaka (Bryan Adams). Jest to historia o ludziach upośledzonych umysłowo, o tym jak się zachowują zdani na samych siebie.

Na pograniczu rosyjsko-czeczeńskim wybucha wojna. Jak się okazuje w konflikt nieświadomie zostali wciągnięci pensjonariusze tytułowego domu dla wariatów, gdyż dyrektor szpitala wyjechał aby szukać ratunku dla swoich podopiecznych. Dom staje się punktem oporu dla Czeczenów a później Rosjan. W tle wojny przeplata się codzienność domu wariatów. Konflikt dla wariatów okazuje się być nic nie znaczący wobec ich własnych spraw. Bez opiekunów, wariaci wyzwalają w sobie rzeczywiste emocje. Zhanna odnajduje prawdziwą i namacalną miłość, a inni wcielają w życie swoje plany, które wcześniej były tłumione.

Za drzwiami do tytułowego Domu Wariatów wybuchła wojna. Jednak ludzie przebywający na leczeniu wciąż żyją własnymi problemami pisząc wiersze, podziwiając Briana Adamsa, albo po prostu bojąc się wszystkiego i wszystkich. Sytuacje zmienia przybycie żołnierzy na teren szpitalu i plotki o zamążpójściu jednej z dziewczyn.

Gdzieś w Czeczenii znajduje się ogrodzony płotem szpital rejonowy dla umysłowo chorych. W dali toczy się wojna, która z każdym dniem jest coraz bliżej. Pewnego razu cały personel medyczny opuszcza placówkę, a szpitalem zaczyna rządzić chaos. Okazuje się, że w okolice szpitala zawitała wojna rosyjsko-czeczeńska. Kilkoro z pacjentów postanawia uciec, powstrzymują ich jednak pobliskie odgłosy bombardowania. "Dom wariatów" to film o marzeniach - tylko one pozwalają pacjentom szpitala żyć w tym dziwnym, niepewnym dla nich świecie. To także film o miłości, poszukiwaniu szczęścia, ale i samotności. Nawet w szpitalu dla psychicznie chorych można być szczęśliwym.